placeholder
6 december 2019

Gans Gijs vindt zijn plekje bij molenaar Bjӧrn

Björn den Ouden trof hem in maart aan op het erf van Museummolen Nederwaard. Moederziel alleen. Een klein jaar later is de inmiddels volwassen grauwe gans niet meer weg te denken aan de zijde van de Kinderdijkse molenaar.

Bezoek dat het hekje passeert naar het erf van molen 1 van de Nederwaard in UNESCO Werelderfgoed Kinderdijk, wordt vrijwel altijd vriendelijk begroet door de ‘huisgans’. Vriendelijk gegaggel, kopje nieuwsgierig omhoog. Van enige agressie is geen sprake. “Hij doet niets”, weet zijn ‘baasje’ Björn den Ouden. “Ik weet trouwens niet eens of het wel een mannetje is. Gans Gijs klinkt wel lekker.”

Gijs huppelt vaak rond op het erf van molen 1 van de Nederwaard.

Gijs huppelt vaak rond op het erf van molen 1 van de Nederwaard.

Kippenmix

In maart scharrelde het dier van hooguit een week of twee alleen rond op het drukke erf van Museummolen Nederwaard. Pa en ma waren in geen velden of wegen te bekennen. “Ik had kunnen denken: zoek het maar uit, maar dat vond ik ook zielig. Ik heb hem meegenomen naar mijn molen en daar in een doos gezet met wat drinkwater”, vertelt Den Ouden. Voedzame kippenmix deed Gijs groeien als kool. In het begin voerde de molenaar het beestje met een spuitje. Regelmatig lagen ze samen op de bank tv te kijken, met enige argwaan bekeken door de twee huiskatten en hond Siem. Maandenlang sliep Gijs in de schuur.

Gijsje.

Gijsje.

Wegvliegen

De knusse huiskamer heeft Gijs inmiddels ingeruimd voor het riante molenerf vol vers gras. Wanneer Den Ouden op pad gaat in het Werelderfgoed, vliegt Gijs geregeld mee. Het jonge beest belandde zelfs een keer bij het Bezoekerscentrum. Horecapersoneelsleden die Gijs herkenden, brachten hem achterop de fiets terug naar de molen. Den Ouden: “Ik had het idee dat eenmaal volwassen hij wel een keer zou wegvliegen, met een groep mee. Goed, het is nu december en bijna alle ganzen zijn hier weg maar die van mij zit er nog. Haha.”

De auteur